آخرین مطالب
امکانات وب
من اینو نگم و بمیرم حیفه !
واسه مریض مشکوک به آپاندیست مشاوره جراحی گذاشتم . جراح اومده بالاسرش و داره شرح حال می گیره که همراه مریض میاد توی اتاق و چشمش به دکتر ما می افته می گه : "آقای دکتر. شمااااایین؟ واااای ! شما پارسال جون داداش منو نجات دادین. خدا خیرتون بده . خدا سلامتی بهتون بده...."اشکی که جمع شده تو چشماش نور رو منعکس می کنه.
جراحمون که اولش عصبانی شده بود از این پریدن وسط ویزیتش حالا چشماش چسبیده به گوشه سمت چپ - بالا و داره به پارسال این موقع فکر می کنه و مریضای بدحال و درب و داغون اون وقت . به جایی نمی رسه . بهم که نگاه می کنه اظهار بی اطلاعی می کنم از این خصوصیاتی که دختره همچنان داره از اسم و رسم و قد و بالای برادرش می گه . جراحمون آخرش می گه : "اینجوری یادم نمیاد خانم . مشکل برادرت چی بود؟" لحن یه قهرمان متواضع رو داره و سعی می کنه جوری رفتار کنه که معلوم نشه خستگی امروزش به کلی دررفته با این تشکر. من تحت تاثیر این صحنه قرار گرفتم کلا !
دختره جواب می ده :"قبلا آپاندیس داشت دکتر. حالا دیگه نداره . دست شمام درد نکنه ."
جراحمون با لحن یه قهرمان اخلاق مدار می گه :"جون کجا بود ؟ یه آپاندیس بوده . آپاندیس !" با انگشت کوچیکش سایزش رو نشون می ده . چون به زور داره خنده ش رو قورت می ده زل می زنه به سقف و دستشو می ذاره رو شکم مریض :"اول دردت اینجا بود ؟ "
پي نوشت : از اتاق مريض كه ميايم بيرون اصلا نگاه به همديگه نمي كنيم . مي رسيم وسط بخش ، پق !
بعد نوشت : راستی هیچ کدوم از مریض های بدحال تصادفی و زیر تراکتور رفته پارسال که زنده موندند یا قطع عضو نشدند ازش تشکر کرده ند؟ اون مریضایی که ساعت دوی شب چاقوخورده بودند چی ؟ بحث این که وظیفه و شغلشه جداست ها . اما باور کنید ما از آرایشگری که موهامون رو سشوار می کشه عادت داریم تشکر کنیم و نمی گیم وظیفه شه یا داره پولش رو می گیره...يادمه تو كتاب شاهدخت سرزمين ابديت پسري كه تو هواي باروني مي خواسته شيشه رو پاك كنه به راننده گفته بود:من كار خودمو مي كنم. آسمون كار خودشو . شمام كار خودتو بكن... يه چيزي به همين مضمون..