ماموت دل

1- ماموت اسم لپ تاپ منه . یه دل قدیمی با وزن دو کیلو و اندی. اولین مدل دو هسته ای که اومد به بازار. سال اول دانشگاه همراهم شد. البته باید به عرضتون برسونم از عهدی صحبت می کنم که وب کم هنوز زائده ای شبیه چشم آدم فضایی ها بود که اضافه می خریدم. هر چند با سرعت دایال آپ وب کم جز حرکات اسلوموشن و صورت هایی که در حالات غیرطبیعی فیکس می شد، چیزی نشان نمی داد.

القصه ماموت اولش اسم نداشت. بعدها که لپ تاپ های جدیدتر رنگ و وارنگ سبک به بازار اومد تبدیل شد به ماموت خاکستری دل بر من ! خواستم بگم که قضیه خرابی ماموت اتفاق بزرگی بود که رفع شد. بعدتر درایو شبکه ش پیدا نمی شد. بعد یک هفته که توانستم وصل به اینترنت بشم ، یک روز که دمر روی تختم افتاده بودم و کتاب می خواندم دیدم از آداپتور ماموت جرقه و دود بلند شد و کم بود که عشق ماموت به عشقی آتشین تبدیل بشه. این علت غیبت من، که ما همون نسلی هستیم که خراب ها رو تعمیر می کنیم و اینها !

2- خیلی دلگرم شدم. لطف و وقتی که دوستان برای راهنمایی من در پست قبلی کشیدند خیلی زیاد بود. بیش از انتظار و استحقاقم . بارها با گوشی خوندمشون و فکر کردم به تک تک جملات . با دیگران هم حرف زدم. بعد این همه تفکر سهمیه های جذاب اعلام شد و کل کاسه کوزه ما رو ریخت به هم .هیچی دیگه . اورو رو می زنم اما با این سوپرایز سهمیه ای امکانش کمه که قبول شم. در نهایت به دعای خیر شما نیاز مبرم دارم. :)