مثلا مثل همین آقایی که یک روز نشست جلوی روم که :"خانوم دکتر، من هیچیم نیست، هیچ بیماری ای ام ندارم، هیچ مشکلی ام ندارم. اومدم واسه م فقط یه چکاپ بنویسین. من هر سال اردیبهشت ماه یه آزمایش چکاپ می دم"، بعضی ها با حال ظاهرا خوش میان پیش ما. همیشه که قرار نیست بزن و بکش و اسلشر باشد فیلم هایی که ما داریم !
نقطه اوج قضیه جایی است که آزمایش ها و عکس ها و معاینات غیرطبیعی به نظر می آیند. جلوتر باز هم غیرطبیعی . و معمولا کلی هم در حین این روند گوگل اطلاعات ضد و نقیض گذاشته در کاسه شان. هر بار استرس کشیده اند به خاطر ستاره هایی که در آزمایشات دیده اند و تا صبح نخوابیده اند.
و خیلی سخت است که به کسی که داشته زندگی اش را می کرده( مثل همان آقا که سرطان خون داشت) بگویی مشکل جدی است و پیگیری فوری می خواهد ، به چهره نگرانشان نگاه می کنم و ناراحتی ام را می خورم:" خب شما به یه متخصص قرار شد مراجعه کنین. پیگیری کنیم ببینیم چه جوره و نظر ایشون مهمه. " بعد در جواب همه نگرانی های جمع شده در چهره هاشان خیلی جدی جمله جادویی را می گویم :" هستم کنارتون" . همه شان لبخند می زنند..همه شان.
پ.ن : آهوی قلمم را به شلاق به راه آوردم!
پ. ن 2: تک تک کامنت های پست قبلی برایم مهم اند که دارم جواب می دم . گیرم که کندم کمی !
پ ن 3 : با مهربانی دلگرمم می کنید.خیلی. ممنونم